![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgO1ZFbQ9Fpp1Gn00qibOVdBCWvCiJ7AGQGV11v97yTnO21jaWVYo_gGF36nDeaOH0PK7qGZL51kyjvSxOIn4ucKCYyUpxdUZt9BfOPsUAYGg32xO_aFqEjWFXB9gQ4glJZCHToAOJCLsRi/s200/M2.jpg)
Bisede me nje kryqtar te pazakonte
Nga Franc Kafka
Ndodhte nje kohe, qe shkoja ne kishe perdite, sepse vajza qe kisha rene ne dashuri, e gjunjezuar pergjerueshem lutej atje cdo mbremje, nderkohe qe une paqtueshem e sodisja ne qetesi.
Rastisi qe nje dite, vajza ime to mos vinte per lutjen e perditeshme, e une teksa ne merziti i hidhja syte njerezve perqark, dallova nje djale fytyre thatuqe e te perzgjatur, i leshuar sa gjere-gjate perdhe mbi dyshemene e shtepise te Zotit. Here pas here, ai leshonte vrullshem koken duke ofshame me ze te larte, e perplaste ate mbi kurrizin e pellembeve te mbeshtetura ne pllakat e mermerta.