Te kesh qënë
nga Claudio Magris*
kushtuar Luka Doninelit
E pra Xheri vdiq. Harroje, nuk është ky halli, as për atë, e as për kërkënd. Biles as për mua, megjithëse e doja fort, e akoma e kam brënda vetes, sepse dashuria nuk njeh kohë. O perëndi, e parë kështu, sigurisht që po, është tamam ajo për ç’ka kemi nevojë. Por dashuria ka gramatiken e vet, megjithëse nuk njeh kohët, por veç mënyrat, biles vetëm njërën prej tyre, pikërisht paskajoren në të tashmen. Kur dashuron, është e përherëshme, për të tjerat s’ka rëndësi. Mund të jetë çfarëdo lloji dashurie e vjetër. Nuk është e vërtetë që e ke hedhur mbrapa, - asgjë nuk lihet pas, në të shumtën mbetesh sadopak peng i së kaluarës; kështu është, e mbart me vete siç edhe jeten, e cila s’ka asgjë për t’u çjerrë nga zëri, me ndryshimin se shpëton më kollaj nga jeta, se sa të hedhësh pas dashurinë. Është njëlloj si ndriçimi i yllit. Kujt i plas në se
yjet janë akoma aktive apo pajetë, të shuar?
nga Claudio Magris*
kushtuar Luka Doninelit
E pra Xheri vdiq. Harroje, nuk është ky halli, as për atë, e as për kërkënd. Biles as për mua, megjithëse e doja fort, e akoma e kam brënda vetes, sepse dashuria nuk njeh kohë. O perëndi, e parë kështu, sigurisht që po, është tamam ajo për ç’ka kemi nevojë. Por dashuria ka gramatiken e vet, megjithëse nuk njeh kohët, por veç mënyrat, biles vetëm njërën prej tyre, pikërisht paskajoren në të tashmen. Kur dashuron, është e përherëshme, për të tjerat s’ka rëndësi. Mund të jetë çfarëdo lloji dashurie e vjetër. Nuk është e vërtetë që e ke hedhur mbrapa, - asgjë nuk lihet pas, në të shumtën mbetesh sadopak peng i së kaluarës; kështu është, e mbart me vete siç edhe jeten, e cila s’ka asgjë për t’u çjerrë nga zëri, me ndryshimin se shpëton më kollaj nga jeta, se sa të hedhësh pas dashurinë. Është njëlloj si ndriçimi i yllit. Kujt i plas në se
yjet janë akoma aktive apo pajetë, të shuar?