Bretkoca dhe Akrepi
nga Altin Topi
Gazeta Shekulli 16/02/2010
Fabulën e bretkocës me akrepit nuk jemi të sigurtë se nga cila kulturë e kemi trashëguar, por është shume e vjetër, shpesh i atribohet edhe Ezopit. Sic janë të shkurtra edhe fabulat e Ezopit, unë po e ritregoj në stilin e tij.
Një ditë prej ditësh, një bretkocë dhe një akrep u takuan në buzën e një përroi. Akrepi iu lut bretkocës ta hidhte në krahun tjetër të përroit. Bretkoca dyshuese e pyet: - “A mund të besoj unë që ti nuk do të më ngulësh thumbin tënd vdekjeprurës?” Akrepi e kishte pergjigjen në majë të gjuhës: - “Si mundem ta bëj dicka të tillë? Po të qe kështu, do të mbyteshim të dy në ujë.” E kandisi bretkocen, e cila më në fund u bind ta mbante në kurriz. Ne mes të përroit, bretkoca ndjeu një pickim të fortë dhe nisi fill t’i paralizoheshin gjymtyret. Duke u fundosur me akrepin në kurriz e pyeti: - “Perse valle?” Akrepi iu pergjigj me skermitjen e tij cinike edhe në vdekje: - “Është vet natyra ime…” .
