POETIT NICEAN
Durim poet, durim!
Qyteterimi pa shpirt,
Njerezimi nen nje barre shkence,
i shperfytyruar, i zbehte
Ne porten tende do te kthehet,
do te kthehet vella, ne vaj e lypes,
duke lutur lemoshe nje kenge.
Poet, e lexoj ne syte e tu,
endrren tende te pagjase.
Kenga jote don te ngreje,
nje Gjigand nga asgjeja,
Njeriun Nicean - ne cast e te pamate.
E nen diej, nen hapat madhore te tij,
e Ardhmja te vije.
E pastaj... po pastaj?!
Ah po, pastaj, ti don te flesh,
te flesh.
Ah pastaj, ti don vecse te flesh.
A.Topi Perkthim(i adaptuar) Pranvere 1990
No comments:
Post a Comment